دو فنجان قهوه

استاد وارد کلاس فلسفه شد و، بدون هیچ مقدمه ای، یک  شیشه خالی‌ سس مایونز به دست گرفته و آن را با تعدادی توپ گلف پر کرد.  پس از آن، از شاگردان خود پرسید که آیا فکر میکنند ظرف پر است؟ پاسخ مثبت بود. استاد تعدادی تیله انگشتی داخل شیشه ریخت و آن را به آرامی  تکان داد. تیله‌ها فضای خالی‌ میان توپ‌ها را پر کردند.. مجددا دانشجویان را خطاب قرار داده و پرسید: حالا چطور، آیا ظرف پر است؟ بدنبال موافقت  کلاس، استاد شروع به ریختن ماسه درشیشه کرد تا جایی‌ که بنظر می‌‌آمد که دیگر ظرف  کاملا پر شده باشد. پس از آن سئوال خود را یکبار دیگر تکرار کرده و در مقابل  "بله" یک صدای شاگردانش دو فنجان قهوه به محتویات شیشه اضافه نموده و گفت: در واقع با اینکار فضای خالی‌ میان ماسه‌ها پر میشود". صدای قهقهه همه جا را فرا گرفت. وقتی‌ که خنده‌ها فروکش کرد و آرامش به کلاس بازگشت، استاد با لبخند گفت: "این شیشه نمادی از زندگیست، توپهای گلف مهمترین چیزها در زندگی هستند: خانواده، فرزندان، سلامتی و دوستان، یعنی‌ مهمترین علایق یک انسان. به عبارتی دیگر چیز‌هایی‌ که باعث میشوند که حتی در صورت نداشتن هیچ چیز دیگر زندگی‌ از هم نپاشد. تیله‌ها موضوعات درجه دو، مانند کار، مسکن و اتومبیل را تشکیل میدهند. ماسه نیز نماد چیزهای بی‌ ارزش و کم اهمیت است". 
استاد افزود: اگر اول ماسه ها را درون ظرف بریزیم، آنگاه  جایی‌ برای تیله‌ها و توپ‌های گلف باقی‌ نمی ماند. زندگی‌ نیز اینگونه است. چنانچه تمامی وقت و نیروی خود را صرف موضوعات ساده و پیش پا افتاده کنیم، آنگاه زمان و مکانی برای مسائل مهم نخواهیم داشت. در زندگی‌ بایستی به آنچه برای خوشبختی و سلامت مهم است، مانند شرکت در بازی فرزندان، مراجعه به پزشک برای چک آپ معمولی‌، دید و بازدید‌های خانوادگی و دوستانه و لذت بردن ازمصاحبت آنها ، توجه داشت. برای نظافت و تعمیر خانه همیشه وقت هست. در درجه اول، زندگی‌ را با توپ‌های گلف پر  کنید؛ با آنچه واقعا مهم است. سپس به دنبال دیگر اولویت‌ها بروید. مابقی مسائل مانند ماسه هستند". 
یکی از دانشجویان دست خود را بالا برده و پرسید:  معنای دو فنجان قهوه چیست؟" پروفسور لبخند زد و گفت:  خوشحالم  که پرسیدی. مهم نیست که زندگی چقدر شلوغ و پر مشغله باشد. همیشه جا برای نوشیدن فنجانی قهوه با دوستان وجود دارد .